Ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω…

Τώρα, τι γίνεται τώρα…; Ατάκα που χρησιμοποιείται συχνά τελευταία, συνήθως για διαφορετικούς λόγους και κυρίως για θετικά αποτελέσματα. Μόνο τέτοιο δεν ήταν του Ολυμπιακού στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Λεβαδειακό. Μιλάμε για μια χοντρή γκέλα, για ένα στραβοπάτημα το οποίο δεν δικαιολογείται και άπαντες εμφανίστηκαν αγωνιστικά και πνευματικά ανέτοιμοι.

Το ανέτοιμοι ενδεχομένως είναι πολύ light, ίσως και λάθος χαρακτηρισμός, για να περιγράψει αυτό που συνέβη στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» το μεσημέρι της Κυριακής. Ένα ωραίο μεσημέρι υποτίθεται πως θα ήταν και ο κόσμος τελικά έφυγε με σκυμμένο κεφάλι. Αδυνατώντας να πιστέψει αυτό που έβλεπε μετά το μισάωρο. Μέχρι τότε, όλα καλά. Μετά, ήπιαν… θάλασσα όλοι. Και όταν λέμε όλοι, το εννοούμε. Από τους παίκτες, ως τον προπονητή. Τον αγαπάμε τον «Μέντι» όλοι, όπως και κάθε παίκτη που φορά την ερυθρόλευκη φανέλα. Ασφαλώς, όταν κάνει λάθη, θα του γίνεται κριτική. Σε όλους, ανεξαιρέτως θέσης και ρόλου στην ομάδα. Όπως έχουμε πει πολλάκις στο ραδιόφωνο πως από το περσινό ρόστερ θα έπρεπε να μείνει τουλάχιστον ο Αντρέ Όρτα. Αυτός θα μπορούσε να μείνει, φάνηκε να υπάρχει κάποια στιγμή, τουλάχιστον, πρόσφορο έδαφος.

Για μισή ώρα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός είχε καλά δείγματα γραφής. Έπιασε από τον λαιμό τον Λεβαδειακό, βρήκε δύο γρήγορα γκολ και είχε 3-4 καλές στιγμές. Ανασταλτικά δεν είχε προβλήματα, ενώ στο δεύτερο μισό έβγαζε ένταση και καλή κυκλοφορία. Οι αλλαγές του Νίκου Παπαδόπουλου έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αλλαγή της εικόνας, αλλά και πάλι δεν μπορείς να σταθείς μόνο εκεί. Μιλάμε για παιδαριώδη λάθη από τους «ερυθρόλευκους», λάθη ασύλληπτα. Δεν μπορεί ο Ντόη να κάνει τέτοιο μαρκάρισμα χωρίς λόγο στον Ζίνι. Δεν γίνεται ο Ορτέγκα να χάνει πάλι ποδοσφαιριστή στην πλάτη του. Ούτε να επιτρέπεις στον αντίπαλο άλλες τρεις καθαρές φάσεις (Όζμπολτ, Γιαννιώτας, Λαμαράνα). Πάλι καλά που ο τελευταίος... σκουντούφλησε μόνος του, αφού θα είχαμε και ανατροπή. Όλα αυτά, δείχνουν πως δεν υπήρξε συγκέντρωση, ίσως και χαλαρότητα. Ούτε αυτά επιτρέπονται σε έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός!

Ξεκάθαρο πλάνο δεν υπήρξε. Ο Ολυμπιακός λειτουργεί καλύτερα όταν δίνει μπάλα, στηρίζοντας πολλά στο πρέσινγκ του και στις ανακτήσεις. Ποντάρει στο άμεσο ποδόσφαιρο και στις δεύτερες μπάλες που παίρνει. Όταν δεν γίνεται αυτό, εγκλωβίζεται με χαρακτηριστική ευκολία. Όλα αυτά πάνε στράφι όταν μιλάμε για ένα εντός έδρας με τον Λεβαδειακό ή τον Παναιτωλικό. Ιδιαίτερα κόντρα στους Βοιωτούς, δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Το 2-0 στο 21’ είναι ανεπίτρεπτο να γίνει 2-2. Βέβαια, όταν γίνεται στο 57’, σημαίνει πως έχεις σχεδόν 40 λεπτά ακόμη μπροστά σου. Και τι κάνεις; Μία μεγάλη φάση με τον Ελ Κααμπί και τέλος.

Η ψυχραιμία απουσίαζε, μέσα στις τέσσερις γραμμές δεν υπήρξε καθαρό μυαλό. Ήταν σαν κάθε παίκτης να προσπαθούσε να διώξει την ευθύνη από πάνω του. Όλοι, εκτός του Μουζακίτη. Διότι άπαντες του έδιναν την μπάλα, περιμένοντας από αυτόν να δημιουργήσει τα πάντα. Στην άκρη του πάγκου, ο Μεντιλίμπαρ έκανε ένα κακό κοουτσάρισμα. Φαντάζομαι άπαντες αντιλαμβάνονται ότι μόνο ορθολογικό δεν είναι να τελειώνεις το ματς, έχοντας Γιάρεμτσουκ-Ελ Κααμπί στα φορ, τον… έτερο φορ Κωστούλα αριστερό εξτρέμ και από την απέναντι πλευρά τον Ανδρούτσο.

Ασφαλώς, δεν στήνω στον τοίχο τον κόουτς. Άλλο να πούμε δύο στραβά που έκανε σε έναν αγώνα, άλλο να αρχίσουμε τα κατηγορώ και τους αφορισμούς. Η κίνησή του δε, να ρίξει στο ματς τον Ανδρούτσο, μου δείχνει και κάτι παραπάνω. Εγώ προσωπικά, την ερμηνεύω ως ένα μήνυμα προς τους παίκτες του. Ότι δεν κρέμεται από κανέναν, όποιος δουλεύει στην προπόνηση και την παρούσα στιγμή του ταιριάζει, θα τον βάλει. Άσχετα αν δεν του βγήκε. Ακόμα και αν αποτελεί έναν παίκτη που ξέμεινε και επέλεξε ο ίδιος να τον ενεργοποιήσει. Τον έβαλε πιο νωρίς από τον Γιάρεμτσουκ και τον Γκαρθία. Τον έβαλε και δεν έβαλε τον Ολιβέιρα. Στο μυαλό μου, ψάχνει πρώτα λύσεις από παίκτες που ξέρουν την ομάδα και μετά θα πάει στους «νέους», τους οποίους θα βάλει όποτε -στο μυαλό του- είναι έτοιμοι. Άσχετα αν ξενίζει να παίζει ο Ανδρούτσος εξτρέμ, λίγους μήνες μετά την αποχώρηση των Φορτούνη-Ποντένσε.

Ο Ολυμπιακός είχε κάνει ένα βήμα μπροστά πριν τη διακοπή, αλλά τώρα έκανε δύο πίσω. Η αμυντική του λειτουργία ήταν κάκιστη και ο Λεβαδειακός έβγαλε κλασικές φάσεις, πέραν των γκολ. Με χαρακτηριστική ευκολία κιόλας. Όλα αυτά, κόντρα σε μια πιο αδύναμη επιθετική λειτουργία, σε σχέση με Ατρόμητο, Μπράγκα και Παναθηναϊκό που κράτησε το μηδέν. Μέχρι... χθες, οι Βοιωτοί είχαν τέσσερα τέρματα, την Κυριακή το μεσημέρι έβαλαν τα μισά! Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό ενόψει της Πέμπτης, απέναντι σε μια ομάδα με 60+ γκολ στη σεζόν. Και με πολλά αμυντικά ζητήματα, φυσικά. Οι παίκτες δεν έχουν καμία δικαιολογία για την εικόνα τους στο χορτάρι του φαληρικού γηπέδου. Στο χέρι τους είναι, να βγάλουν αντίδραση. Δεν νοείται σε 4 εντός να έχουν ήδη δύο απώλειες, όταν θέλουν να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Ούτε μεταγραφές χρειάζονται, ούτε πολλά-πολλά. Απλώς να κάνουν τα βασικά και να δείξουν μια στοιχειώδη σοβαρότητα...

@sporfm946 ?????????? ?????????????????? ?????? ?????? ?????????????????? ???????????? ?????????? Ο Γιώργος Τσανάκας ανέλυσε την ισοπαλία του Ολυμπιακού με τον Λεβαδειακό, χαρακτήρισε την γκέλα των «ερυθρόλευκων» ως τη χειρότερη έως τώρα και τόνισε πως είναι ηχηρό καμπανάκι για τη δύσκολη συνέχεια, αφού ακολουθεί το παιχνίδι με τη Μάλμε. #sporfm #olympiacos ? πρωτότυπος ήχος - sporfm946